Χάρτης - Μουχάρακ (Al Muharraq)

Το Μουχάρακ (المحرق, αγγλικά: Muharraq) είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Μπαχρέιν και ήταν η πρωτεύουσά του έως το 1932, όταν αντικαταστάθηκε από τη Μανάμα. Ο πληθυσμός του Μουχάρακ το 2012 ήταν 176.583 άτομα.

Η πόλη βρίσκεται στο νησί Μουχάρακ και αποτελεί από καιρό κέντρο θρησκευτικότητας. Το διεθνές αεροδρόμιο του Μπαχρέιν βρίσκεται επίσης στο νησί. Δίπλα στο Μουχάρακ βρίσκονται οι τεχνητοί νήσοι Αμουάζ, γνωστοί για τα μεγάλα κτίρια, τα ξενοδοχεία και τις παραλίες τους. Το Μουχάρακ φιλοξενεί την Αλ Μουχάρακ Σ.Κ., η οποία είναι η πιο επιτυχημένη ποδοσφαιρική ομάδα του Μπαχρέιν. Επίσης, είναι ο τόπος της διάσημης Οικίας Σιγιάντι. Η πόλη είναι επίσης γνωστή για τις παραδοσιακές αγορές και ως το σπίτι των παραδοσιακών τεχνών και μουσικής. Ο Άλι Μπάχαρ, ένας δημοφιλής και επιτυχημένος τραγουδιστής από το Μπαχρέιν, κατάγεται από το Μουχάρακ.

Το Μουχάρακ το 1953. Η προέλευση του Μουχάρακ είναι η αρχαία Φοινικική γενέτειρα Τύλος, όπου το αρχαίο της όνομα ήταν Αρουάντ. Επίσης πηγαίνει πίσω στην εποχή του Ντίλμουν πριν από περίπου 5.000 χρόνια, αλλά έγινε γνωστό στα ιστορικά αρχεία κατά την εποχή της Τύλου, όταν το Μπαχρέιν ήταν υπό την κυριαρχία της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών και το Μουχάρακ ήταν το κέντρο μιας ειδωλολατρικής λατρείας αφιερωμένη στο θεό καρχαρία, Αουάλ. Οι κάτοικοι της πόλης, που εξαρτιόταν από τη ναυτιλία και το εμπόριο για τα προς το ζην, λάτρευαν τον Αουάλ με τη μορφή ενός μεγάλου αγάλματος καρχαρία που βρισκόταν στην πόλη.

Μέχρι τον 5ο αιώνα μ.Χ., το Μουχάρακ είχε γίνει σημαντικό κέντρο του Νεστοριανού χριστιανισμού, ο οποίος είχε κυριαρχήσει στις νότιες ακτές του Περσικού Κόλπου. Ως αίρεση, οι Νεστοριανοί συχνά διώκονταν ως αιρετικοί από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αλλά το Μπαχρέιν ήταν έξω από τον έλεγχο της Αυτοκρατορίας, προσφέροντας ασφάλεια. Τα ονόματα αρκετών χωριών του Μουχάρακ αντανακλούν σήμερα αυτήν τη χριστιανική κληρονομιά, με το Αλ Νταΐρ να σημαίνει «το μοναστήρι» και το Καλάλι να σημαίνει «μοναστήρια μοναχού».

Το Μουχάρακ καταλήφθηκε από τους Πορτογάλους (1521) και τους Πέρσες (1602) και πέρασε στον έλεγχο της δυναστείας Αλ Χαλίφα το 1783, μαζί με το υπόλοιπο Μπαχρέιν.